“İçeriden” Olmak ve Feminist Yöntem: Göç ve Otoetnografinin Kesişimi

Bu çalışmamda, araştırmacı ve saha arasındaki dinamik etkileşimi, özellikle de araştırmacı kendi toplumuyla etkileşime geçtiğinde ortaya çıkan dinamikleri incelemeye çalıştım. Araştırmacının kendini içeriden ya da dışarıdan biri olarak algılamasının, saha çalışmasını nasıl etkilediğini ve bunun hem araştırma süreci hem de araştırmacının kişisel kimliği üzerindeki etkilerini tartışmaya açtım. Çalışmam, aynı zamanda araştırmacının saha içinde aidiyet, içeridenlik veya dışarıdanlık duygularını nasıl deneyimlediğini de incelemektedir. Sekiz yıl boyunca çeşitli ortamlarda yaptığım gözlemlere, saha ziyaretlerine ve saha çalışmalarına dayanan bu araştırma, kişisel deneyimlerimin ve değişen tutumlarımın ‘ev’ ile araştırma sahası arasındaki sınırı nasıl etkilediğini inceliyor. Araştırmayı göçmenlerle birlikte, onların anılarını incitme ihtimalini göze alarak yürüttüğümün ve bu durumun hem araştırmacı hem de ‘içeriden’ biri olarak omuzlarıma ciddi bir sorumluluk yüklediğinin de farkına varmış bulunmaktayım. Bu makalede, ‘içeriden’ statümün katılımcı gözlem ve topluluk içindeki doğrudan etkileşimler üzerindeki etkisini analiz ederek, otobiyografi.