Karanlık Gece’de Erkeklik, Bellek ve Şiddet

Bu makale, Karanlık Gece (Özcan Alper, 2022) filmini erkeklik, şiddet ve toplumsal hatırlama arasındaki ilişkisellik üzerinden inceler. Film, taşrada işlenen bir cinayet anlatısından yola çıkarak erkekliklerin nasıl kurulduğunu, krize girdiğini ve geçmişin inkâr edilmesiyle nasıl yeniden üretildiğini tartışmaya açar. Çalışma, geçmişle yüzleşmenin cinsiyetli biçimlerini sorgularken, hatırlama ve unutmanın erkeklik pratikleri içindeki yerini araştırır. Tematik ve göstergebilimsel çözümleme yoluyla filmde tekrar eden imgeler ve tematik süreklilikler ortaya konmuş, erkekliğin şiddetle, güçle ve suskunlukla kurulan bir toplumsal uzlaşının parçası olarak nasıl işlediği gösterilmiştir. Bu çerçevede makale, erkekliğin hem geçmişin bastırılmış şiddetini hem de bugünün suskunluk rejimlerini taşıyan bir bellek formu olarak nasıl çalıştığını tartışır. Bu makale, erkeklik, bellek ve şiddet ilişkisini kuramsal bir düzlemde tartışan bir girişim olarak, erkekliğin bellek çalışmalarıyla kesişen bir eksende ele alınmasını önermektedir.