Bu çalışma, Türkiye’de Avrupa Birliği desteği ile hayata geçen eğitimde toplumsal cinsiyet eşitliği politikalarına karşı epistemik adaletsizlik kavramının nasıl temsil edildiğini araştırmaktadır. Bu amaçla, öncelikle Batı’ya yönelik epistemik üstünlük algısının kökenleri, AB-Türkiye ilişkilerinin tarihsel arka planı ve Eğitimde Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Projesi’ne (ETCEP) karşı söylemlerde görünür olan toplumsal cinsiyet karşıtlığının aktörleri ve stratejilerine değinilmektedir. Ardından, ETCEP bir vaka çalışması olarak; duyurulma, uygulama ve karşıt görüşlerin ifadeleri aşamalarıyla incelenmektedir. ETCEP’e yönelik eleştirel temsillerde epistemik adaletsizlik vurgusu öne çıkmaktadır. Proje kapsamındaki uygulamalar değer sistemimizi bozan kültürel istila araçları olarak değerlendirilmektedir. Bu görüşler, Batı’nın sömürgeci geçmişi hatırlatılarak vurgulanmaktadır. Bununla birlikte, eleştiriler proje tamamlandıktan sonra, eğitim alanıyla doğrudan bağlantısı olmayan, kadınlara yönelik şiddeti önleme politikalarına itirazlarla birlikte dile getirilmekte, çözüm olarak ise idealize edilmiş bir geçmiş anlatısını ve somut adaletsizlik ve fırsat eşitsizliklerine yol açtığı için politikaların hedefi olmuş geleneksel – ataerkil yapıyı işaret etmektedir. Epistemik adaletsizliklerin giderilmesi için gereken demokratik etkileşim ortamının eksikliği, söz konusu argümanları yeni epistemik adaletsizliklere meşruiyet sağlamada araçsal bir konuma getirmektedir.
ETCEP, toplumsal cinsiyet eşitliği, toplumsal cinsiyet karşıtlığı, epistemik adaletsizlik, Avrupa Birliği
Ayşe Deniz Ünan Göktan