Feminist etnografik bir çalışma olarak tasarlanan bu araştırmada, neoliberal kentleşme projesiyle Aktaş mahallesinde yaşayan kadınların yoksulluk, güvenlik ve katılım bağlamında dönüşen gündelik yaşam deneyimlerini ve bu deneyimlerle sosyal politika arasındaki bağlantıları keşfetmek amaçlanmıştır. Bu çerçevede arsa sahibi oldukları için TOKİ evlerine geçmeye hak kazanmış konumdaki ve sosyal yardımlarla yaşayan kadınların deneyimleri, toplumsal cinsiyet rolleri ataerkil ilişkiler açısından analiz edilmiştir. Analiz sonucunda, yoksulluk koşullarında yaşayan kadınların neoliberal kentleşme projesini, kendilerine pazarlanan biçimiyle ‘medeniyet’ koşullarına ulaşabilme imkânı olarak gördükleri ancak ‘imkânsızlık’la birlikte tanımladıkları görülmektedir. Kadınların anlatımlarında bu ‘imkânsızlık’, 1 eşitsiz ataerkil ilişkiler ve toplumsal cinsiyet rolleriyle belirlenen yoksulluk ve güvenlik sorunlarının artması nedeniyle evsizlik, 2 kentleşme projesinin cinsiyetçi ve baskıcı yapısı nedeniyle dışlanma, 3 kamusal alanda muhafazakârlaşma ve 4 güvenlik sorunları karşısında değişmeyen bir korku olarak ifade bulmuştur.. Araştırma, feminist politika açısından, yoksullukla mücadelede toplumsal cinsiyet eşitliğini temel alan bir kentleşme projesine ilişkin önerilerle son bulmaktadır.