Bu çalışma, Covid-19 pandemisi sırasında dijital pazarlardaki kadın emeğinin artan rolüne özellikle odaklanarak Türkiye’de gıda pazarındaki kadın üreticilerin dijitalleşmenin etkisini incelemektedir. Çalışma, kadın emeğinin değeri ile ürün fiyatları arasındaki ilişkiyi ve kadınların maruz kalabileceği çevrimiçi şiddet araştırmaktadır. Çalışmada, Türkiye’nin çeşitli bölgelerinden 10 kadın üreticiyle derinlemesine görüşmeler yapılmış ve veriler MaxQDA yazılımı kullanılarak analiz edilmiştir. Makale, kadın üreticiler için dijital pazarın zorluklarına ve potansiyel faydalarına ışık tutmakta ve cinsiyet eşitliğini teşvik eden dijital araçların tasarımının önemini vurgulamaktadır. Dijital gıda pazarlarının cinsiyetli doğasını ortaya koyan çalışma, topluluk ekonomilerini teşvik eden feminist-sosyo-teknik bir gelecek savunmaktadır. Makale, cinsiyeti bir analitik kategori olarak yerleştirir ve dijital alanın üretimini keşfetmek için Lefebvre’in mekansal üçlüsünü teorik bir lens olarak kullanır. Çalışma, kadınların dijital pazardaki görünmez ve ücretli emeğini değerlendirmek için adalet ölçeklerinin ve feminist-sosyo-teknik araçların geliştirilmesini savunmaktadır.
dijitalleşme, kadın üreticiler, gıda üretimi, cinsiyet eşitliği ve adaleti, sosyo-teknik birleşimler
Eda Acara, Geran Özdeş Çelik