Çocukluğun Gecelerini Soğutan Bugünde Sesini Arayan Bir Kadın: Tezer Özlü

Bu yazı Tezer Özlü’nün yazdığı/deneyimlediği, “Çocukluğun Soğuk Geceleri” üzerinedir. Tezer Özlü 1970’lerin sonunda yazdığı bu romanda, yazı aracılığıyla geçmişini bugününe ulaştırır. Metninde bugün tekrar kurduğu geçmişin içinde dolaşır. Kendi dününün hikâyesini, şimdi ile geçmişin bitmez tükenmez kavgasının ortasına yerleştirir. Bu metin böyle bir romanı iki mesele üzerine düşünerek okuyor: Geçmişi bugün yazmak nasıl bir şeydir? Ve bir kadının kendi hayat hikâyesini yalnızlıktan, unutulmaktan ve sadece kendisinin olmaktan yazı aracılığıyla kurtarması nasıl bir şeydir?