Siborg’lar, Yoldaş Türler ve Başka Yerler: Haraway’ın Spekülatif Masallaştırmalarında Dönüşüm Arayışı

Bu yazı feminizm, ütopyalar, insan sonrası ve toplumsal cinsiyet sonrası bir özne arayışına ilişkin düşünsel bir patikanın izini sürmeye çalışıyor. Donna Haraway’ın Siborg Manifestosu’ndan Chutulasen’e uzanan yolda geliştirdiği figürlerin, pandeminin orta yerinde iyi bir hayat tahayyülüne ilişkin olanaklarına değiniyor. Bu çerçevede, doğa/kültür, biyolojik-teknolojik, fiziksel olan olmayan, insan-hayvan ikilemine düşmeden özcü olmayan bir öznelliğin tanımlanması konusunda Haraway’ın sunduğu çerçeveyi gözden geçiriyor. Siborg Manifestosu’ndan itibaren Haraway’ın önümüze koyduğu siborg, yoldaş türler, spekülatif masallaştırmalar, Khtulusen gibi figür ve nosyonlara; ekolojik yıkım, pandemi, derinleşen eşitsizlikler içerisinden bakmaya çalışıyor.