Kadına yönelik şiddetin her yıl arttığı Türkiye’de fiziksel şiddete maruz kalmış kadın bedeni imgesi her yana yayılmış durumdadır. Üstelik kadına yönelik şiddete karşı düzenlenen kampanyalarda da şiddete uğramış kadın görüntüsünün oldukça sık kullanıldığı görülmektedir. Kadınların yüzlerinde şiddet izleri yaratmak için kullanılan abartılı makyaj, teatral duruşlar, modellerin genellikle mekandan soyutlanmış halde gösterilmesi ve omuz plan çekimler neredeyse bu fotoğrafların ortak kodu haline gelmiş durumdadır. Ayrıca pek çok sosyal sorumluluk projesinde olduğu gibi kadına yönelik şiddete karşı oluşturulan görsellerde de ünlü yüzleri kullanmak oldukça yaygın bir uygulamadır. Bu makalede kadına yönelik şiddete ilişkin toplumsal farkındalık yaratmak için üretilen fotoğraflar analiz edilerek bu fotoğrafların cinsiyetçi mitleri yeniden ürettiği ve şiddeti bir mizansene indirgediği iddia edilecek; ayrıca kadınların mütemadiyen “kurban” olarak temsil edilmesinin korkularını derinleştirebileceği, bu tür fotoğrafların şiddet uygulayan erkeklerin eşlerini tehdit ederken kullandıkları bir materyale dönüşebileceği ve kadına yönelik şiddetin sadece fiziksel şiddete indirgenmesine katkıda bulunabileceği savunulacaktır.
Kadına yönelik şiddet, görsel kültürün feminist eleştirisi, fotoğraf, imge, farkındalık yaratma faaliyetleri
Tuğba TAŞ