Bu çalışma, AÇEV’in 2016’da, 0-10 yaş arasında babalara odaklanarak gerçekleştirdiği -niteliksel ve niceliksel ayakları olan- kapsamlı bir araştırmaya dayanan Türkiye’de Babalık Araştırması’nın bulgularının ışığında Türkiye’de babalığı ele almaktadır. Burada, günümüzde Türkiye’de babalığın ataerkillik, kapitalizm ve erkeklik ilişkilerinde biçimlendiğini vurgulanmaktadır. Toplumsal cinsiyete dayalı işbölümü nedeniyle babalar günlerinin büyük bölümünü çalışarak ve ev dışında geçirmektedirler. Bu durum, babaların çocuklarıyla sınırlı ilişkiler kurabilmelerine yol açmaktadır. Diğer yandan, ataerkil kodların güncelleşmesiyle birlikte babaların çocuklarına yönelik ilgisi görece artmış, fakat bu ilgi daha çok ev dışı alana yönelmiştir. Çocuk bakımı halen ağırlıklı olarak annenin sorumluluğu olarak görülmektedir. Babalar ise kendilerine atfedilen eve ekmek getirme rolünü fazlasıyla benimsemiş durumdadırlar.
Babalık, ebeveynlik, ataerkillik, erkeklik, toplumsal cinsiyet rolleri
Mehmet BOZOK