Bu makale Türkiye’de son dönemde ev-eksenli çalışan kadınların toplumsal cinsiyet konumlarından yola çıkarak kapitalizm ile ataerki arasındaki dinamik ve karmaşık ilişkiyi incelemektedir. Bu bağlamda öncelikle İzmir’in gecekondu semtlerinden bir olan Muhittin Erener Mahallesi’nde ev-eksenli çalışan kadınlarla yaptığımız alan çalışmasının yöntemi sunulacaktır. İkinci olarak, alan çalışmasından yola çıkılarak, kapitalizmle ataerkillik arasındaki değişen ilişki bağlamında ev-eksenli çalışmanın özgünlüğü ortaya konulacaktır: sermaye ve erkek-egemenliğinin çıkarları doğrultusunda değersiz, görünmez kılınan üretim ve yeniden-üretim süreçlerinin ev-içindeki bütünlüğü. Üçüncü olarak, İzmir’deki alan çalışmamızın verileri ışığında, ev-eksenli çalışmanın bu özgünlüğünün toplumsal/tarihsel/teorik kaynaklarını detaylı şekilde arayacağız. Bu kısımda, büyük kentlerin özellikle kenar semtlerinde kadınların para kazanmaya yönelik ev-eksenli çalışmalarıyla geleneksel/feodal erkek egemenliği evin reisi olarak erkek etkisini yitirme sürecine girdiği öne sürülecektir. Son olarak, ev- eksenli çalışan kadınların harcadığı emeği değersizlikten, görünmezlikten kurtarabilmek için bu kadınların işçi sınıfının yeni/özgün üyeleri olarak kabul edilmeleri, güncel alan verileri ışığında yeniden değerlendirilecektir.
